Wstęp
Rozdział I. Tło historyczne Łotwy przed 1856 rokiem
1.1. Łotwa pod panowaniem szwedzkim i rosyjskim
1.2. Społeczno-gospodarcze warunki na Łotwie przed połową XIX wieku
1.3. Kultura i tożsamość narodowa Łotyszy przed narodzinami ruchu narodowego
Rozdział II. Początki łotewskiego ruchu narodowego (1856-1880)
2.1. Pierwsze przejawy świadomości narodowej: ruch młodołotyszy
2.2. Działalność Krišjānisa Valdemārsa i znaczenie prasy narodowej
2.3. Reakcje władz rosyjskich na wzrost nastrojów narodowych
2.4. Edukacja i jej wpływ na rozwój ruchu narodowego
Rozdział III. Rozwój i radykalizacja ruchu narodowego (1880-1905)
3.1. Wzrost nacjonalizmu i powstanie nowych organizacji narodowych
3.2. Ruchy robotnicze i ich związek z ruchem narodowym
3.3. Rewolucja 1905 roku: jej przebieg i wpływ na Łotwę
3.4. Reakcje i represje władz rosyjskich po rewolucji
Rozdział IV. Łotewski ruch narodowy w czasie I wojny światowej (1914-1918)
4.1. Mobilizacja społeczna i polityczna podczas wojny
4.2. Powstanie i działalność łotewskich strzelców
4.3. Upadek Imperium Rosyjskiego i nowe możliwości dla ruchu narodowego
4.4. Deklaracja niepodległości Łotwy i jej międzynarodowe uznanie
Rozdział V. Znaczenie i dziedzictwo łotewskiego ruchu narodowego
5.1. Kulturowe i społeczne osiągnięcia ruchu narodowego
5.2. Wpływ na kształtowanie się łotewskiej tożsamości narodowej
5.3. Ruch narodowy a współczesna Łotwa
5.4. Dziedzictwo ruchu narodowego w historiografii łotewskiej
Zakończenie
Bibliografia
Wstęp
Łotewski ruch narodowy, który rozwinął się w latach 1856–1918, był kluczowym okresem w historii Łotwy. Przez dziesięciolecia Łotysze, zamieszkujący terytorium pod panowaniem rosyjskim, stopniowo budowali swoją tożsamość narodową, dążąc do uzyskania większej autonomii, a ostatecznie niepodległości. Proces ten był skomplikowany i wieloaspektowy, obejmujący nie tylko aspekty polityczne, ale także kulturowe, społeczne i ekonomiczne.
Rozdział pierwszy pracy przedstawi tło historyczne Łotwy przed rokiem 1856, koncentrując się na okresach panowania szwedzkiego i rosyjskiego, warunkach społeczno-gospodarczych oraz kulturze i tożsamości narodowej Łotyszy przed narodzinami ruchu narodowego. Zrozumienie kontekstu historycznego jest kluczowe dla pełnej analizy rozwoju ruchu narodowego.
Rozdział drugi skupi się na początkach łotewskiego ruchu narodowego w latach 1856-1880. Omówione zostaną pierwsze przejawy świadomości narodowej, działalność Krišjānisa Valdemārsa oraz znaczenie prasy narodowej. Analiza reakcji władz rosyjskich na wzrost nastrojów narodowych oraz roli edukacji w tym procesie pozwoli na zrozumienie, jak ruch narodowy zaczął nabierać kształtu.
Rozdział trzeci będzie dotyczył rozwoju i radykalizacji ruchu narodowego w latach 1880-1905. Przedstawione zostaną nowe organizacje narodowe, ruchy robotnicze oraz ich związki z ruchem narodowym. Szczególną uwagę poświęcimy rewolucji 1905 roku, jej przebiegowi, wpływowi na Łotwę oraz reakcjom i represjom ze strony władz rosyjskich po rewolucji.
Rozdział czwarty poświęcony będzie łotewskiemu ruchowi narodowemu podczas I wojny światowej w latach 1914-1918. Omówiona zostanie mobilizacja społeczna i polityczna w czasie wojny, powstanie i działalność łotewskich strzelców oraz upadek Imperium Rosyjskiego, który stworzył nowe możliwości dla ruchu narodowego. Analiza zakończy się opisem deklaracji niepodległości Łotwy i jej międzynarodowego uznania.
Rozdział piąty skupi się na znaczeniu i dziedzictwie łotewskiego ruchu narodowego. Zostaną omówione kulturowe i społeczne osiągnięcia ruchu narodowego, jego wpływ na kształtowanie się łotewskiej tożsamości narodowej oraz jego znaczenie we współczesnej Łotwie. Analiza dziedzictwa ruchu narodowego w historiografii łotewskiej pozwoli na zrozumienie, jak ten okres jest postrzegany i oceniany przez współczesnych historyków.
Celem niniejszej pracy jest szczegółowa analiza łotewskiego ruchu narodowego w latach 1856–1918, jego przyczyn, przebiegu oraz konsekwencji. Poprzez zbadanie kontekstu historycznego, rozwoju idei narodowych oraz działań politycznych i społecznych, praca ta ma na celu ukazanie, jak Łotysze dążyli do budowania swojej tożsamości narodowej i ostatecznie osiągnęli niepodległość.